Ta historia zaczyna się w zasadzie typowo. Wstajemy bardzo rano i wsiadamy w samochód. Jest sierpniowa sobota, więc dzień będzie bardzo ciepły, ale na razie jest jeszcze przyjemnie chłodno. Jedziemy trochę w nieznane, bo to w zasadzie nasza pierwsza podróż do Łańcuta i pierwsze spotkanie z Nimi. Po drodze obowiązkowa kawa, żeby rozruszać trochę organizm. Powoli zbliżamy się do Łańcuta, a im jesteśmy bliżej, tym bardziej wzrasta w nas napięcie i ekscytacja tym, co zastaniemy na miejscu.

Wreszcie dojeżdżamy. Wchodzimy do eleganckiego, nowoczesnego Hotelu Sokół , widzimy przestronną, jasną salę, szare obrusy, kwiatową papeterię. Jest pięknie. Elegancko, a zarazem z ogromnym wyczuciem i smakiem. A potem nadchodzą ONI. Wysocy, piękni i uśmiechnięci. Dalej jest już tylko lepiej.

[Read more…]

To historia o tym, że ma miłość ma kolor. Zielony. I że ta prawdziwa czasem potrzebuje czasu, żeby dojrzeć i że potrafi przetrwać wszelkie przeciwności losu. Że czasem druga osoba jest nam po prostu pisana i nie da się od tego uciec. To też historia o tym, że ważne jest to, jakimi otaczamy się ludźmi i że przyjaciele i rodzina to prawdziwy skarb. Ta historia zdarzyła się w pewną ciepłą, słoneczną, sierpniową sobotę. W skąpanym w zieleni ogrodzie, w drewnianej altanie, [Read more…]

Najpierw jest luty i zima i grypa. Dostajemy maila z pytaniem o wolny termin i kilkoma słowami o tym, jak wyglądać będzie ślub. W skrócie plan jest taki, że ma być zieleń, swoboda, rodzina i przyjaciele. Czujemy w kościach, że to będzie piękna historia. Kilka dni potem dostajemy kolejnego maila i już wiemy, że będziemy mogli być częścią tego wydarzenia. I to jest radość taka, że na chwilę zapominamy nawet o zimie i grypie 😉

Potem jest upalny koniec lipca. Jagoda pisze, że wrzesień już niedługo i może fajnie byłoby się poznać na żywo przed ślubem. Taka propozycja to miód na nasze serca, więc umawiamy się na poranną kawę i poznajemy Jagodę oraz jej cudowną mamę, Ninę. Rozmawiamy o ślubie, o życiu, o Poznaniu, a potem nagle dowiadujemy się [Read more…]

Kiedy myślimy o minionym 2017 roku, przed oczami mamy miliony obrazów. Widzimy dziesiątki godzin spędzone w podróży i setki godzin spędzonych z Wami (na fotografowaniu i dłuuugich rozmowach). Niezliczone ilości pocałunków, czułych spojrzeń, uścisków i wzruszeń. Widzimy łzy w oczach Waszych bliskich i w naszych, ukradkiem skrywanych za aparatem, spojrzeniach.  Pamiętamy zapach lasu na plenerach, kwiatów w Waszych bukietach i smaki tortów. Czujemy ciepło słońca na skórze i chłód [Read more…]